Για το καλό μας…

Άλλη μια εξεταστική έφτασε στο τέλος της. Όλοι περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα, ξέροντας ότι για άλλη μια φορά πάνω από τους μισούς δεν θα έχουν περάσει, ενώ οι λίγοι τυχεροί μάλλον όχι με βαθμό. Φυσιολογικά πράγματα στο Βιολογικό. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που η σχολή έχει μεγάλο μέσο όρο αποφοίτησης και χαμηλό μέσο βαθμό πτυχίου.

Για άλλη μια φορά οι ειδικοί έρχονται να μας λύσουν τα προβλήματα. Την Παρασκευή 24/2 η επιτροπή εσωτερικής αξιολόγησης συγκλήθηκε και μερικές από τις “μαγευτικές” προτάσεις του Προέδρου της επιτροπής ήταν οι εξής:

• Μείωση των ωρών διδασκαλίας των Μαθηματικών, της Οργανικής Χημείας και της Φυσικής
• Μείωση της δυνατότητας επιλογής μαθημάτων (μέγιστο 14+3 επιλεγόμενα)
• Η διπλωματική εργασία να διαρκεί το πολύ 4 εξάμηνα και μετά ο φοιτητής να απορρίπτεται
• Μείωση της εξεταστέας (και όχι της διδακτέας) ύλης των μαθημάτων των 4 πρώτων εξαμήνων

Οι παραπάνω προτάσεις δεν αποτελούν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, αλλά είναι τελείως επιφανειακές.

Αρχικά αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς θα τελειώνουμε νωρίτερα τη σχολή αν κάνουμε λιγότερες ώρες Μαθηματικά και Φυσική.

Σε ό,τι αφορά τον περιορισμένο αριθμό κατ' επιλογήν μαθημάτων, πρέπει να πούμε ότι έχουμε αναφαίρετο δικαίωμα να λαμβάνουμε σφαιρικές γνώσεις πάνω στο επιστημονικό μας αντικείμενο. Η συγκεκριμένη στόχευση για μείωση έρχεται από παλιά χρησιμοποιώντας το φαιδρό επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν επαρκείς πόροι.

Σχετικά με τη διπλωματική, ο φοιτητής έχει συμφέρον να την ολοκληρώνει νωρίς, ώστε να παίρνει το πτυχίο εγκαίρως. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων για την καθυστέρηση της εργασίας ευθύνεται ο καθηγητής. Εξωφρενικό επίσης, είναι το γεγονός ότι η υπέρβαση των 2 χρόνων διπλωματικής έχει ως αποτέλεσμα να απορρίπτεται ο φοιτητής και να αναγκάζεται να ξεκινήσει καινούριο θέμα από την αρχή.

Τέλος, η μείωση της διδακτέας ύλης αν και σε πρώτη ανάγνωση αποτελεί θετικό βήμα, δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά το πρόβλημα, που συνήθως δεν είναι ο όγκος της ύλης αλλά το είδος των ερωτήσεων και οι υπερβολικές λεπτομέρειες που ζητούνται. Και ας μην ξεχνάμε ότι όσα λιγότερα ξέρουμε για το αντικείμενο που αύριο εργαστούμε, τόσο περισσότερο εκμεταλλεύσιμοι θα είμαστε.

Η χρονική στιγμή στην οποία τέθηκαν αυτές οι προτάσεις από την επιτροπή δεν είναι τυχαία και είναι συνυφασμένη με τις επιδιώξεις του νέου νόμου. Σ' αυτή την περίοδο, μέσα στην εξεταστική, έγιναν προσπάθειες για τη συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης τα οποία είναι απαραίτητα για την εφαρμογή του νόμου. Σε όλες αυτές τις προσπάθειες το υπουργείο βρήκε απέναντί του τους φοιτητικούς συλλόγους και εργαζόμενους που μπλόκαραν τις διαδικασίες δίνοντας μία δυναμική απάντηση.

Όπως έχουμε επανειλημμένα αναφέρει, ο νέος νόμος έρχεται να φέρει γιγάντωση του ιδιωτικού παράγοντα στο Πανεπιστήμιο, την κατάργηση της οποιασδήποτε εξουσίας έχουν οι φοιτητές εμποδίζοντας τη συνδικαλιστική δράση, την κατάργηση του ασύλου και την εντατικοποίηση των φοιτητών.

Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο, που συνδέεται άμεσα με την πρόσφατη εξεταστική και με την τάση που όλοι διαπιστώνουμε να δυσκολεύει με το πέρασμα των εξαμήνων. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί ένας καθηγητής να θέλει να παιδευόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην έχουμε χρόνο για άλλες ασχολίες. Για να γίνει κατανοητό αυτό αρκεί μια ματιά στον κόσμο των εργαζομένων μέσα κι έξω από το Πανεπιστήμιο. Γιατί να θέλει ο εργοδότης εντατικοποιημένους εργαζόμενους; Και εδώ βρίσκουμε το κλειδί του μυστηρίου. Γιατί στον ίδιο χρόνο παράγουν περισσότερα προϊόντα απ' ότι πρίν παίρνοντας τον ίδιο μισθό και έτσι αυξάνεται το κέρδος του εργοδότη. Δηλαδή όσο πιο εντατικοποιημένος είναι ένας εργαζόμενος, τόσο πιο επικερδής είναι για τον εργοδότη του. Και έτσι βλέπουμε τη σύνδεση· η εντατικοποίηση των σπουδών μας δεν είναι παρά προετοιμασία για τη μελλοντική μας ιδιότητα ως εργαζόμενοι. Σημαντικό προσόν μας βέβαια ως μελλοντικοί εργαζόμενοι θα είναι η υπακοή σε κάθε απαίτηση του εργοδότη χωρίς την παραμικρή αντίρρηση. Και γι' αυτό επίσης μας προετοιμάζει κατάλληλα το πανεπιστήμιο, με τα συνεχόμενα κρούσματα καθηγητικής αυθαιρεσίας, που ξεκινάνε από το πιο μικρό, όπως η ώρα προσέλευσης στα εργαστήρια της Βιοχημείας, μέχρι το πιο μεγάλο, που είναι οι απειλές για παραπομπή αγωνιστών συναδέλφων σε πειθαρχικά συμβούλια.

Όλα τα παραπάνω, ο μόνος τρόπος να τα αντιμετωπίσουμε, είναι μέσω συλλογικών διαδικασιών και αγώνων που θα διαμορφώνουν ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα συσπειρωμένο με εργαζόμενους για τη διεκδίκηση ενός άλλου πανεπιστημίου, μιας άλλης εργασίας και μιας άλλης ζωής σύμφωνα με τις ανάγκες μας!

Αγώνας διαρκείας για την ανατροπή!

Τον τελευταίο μήνα ενώ οι περισσότεροι φοιτητές ξημεροβραδιάζονταν πάνω από τα βιβλία της σχολής τους λόγω εξεταστικής, η χώρα δεχόταν μια τεράστια επίθεση. Μια ακόμη επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και στις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, ενώ από την άλλη βίωσε τη βδομάδα της μεγαλύτερης εργατικής αντίστασης και λαικής κινητοποίησης από τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Για μια ακόμη φορά με επίφαση το χρέος και την αποφυγή χρεωκοπίας το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ αποφασίζουν μαζί με τους δανειστές δηλαδή το μεγάλο κεφάλαιο και τις τράπεζες να υπογράψουν μια ακόμη επαίσχυντη και βάρβαρη για το λαό συμφωνία, τη νέα δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο ΙΙ. Αυτά που φέρνουν είναι τουλάχιστον ανατριχιαστικά και θα φέρουν μια όπως αναφέρουν κάποιοι χαρακατηριστικά εφιαλτική δεκαετία. Μια δεκαετία όπου οι εργαζόμενοι θα αντιμετώπιζονται κάτω από βάβαρες συνθήκες ως παραγωγοί προιόντων και υπεραξίας, σκλάβοι των επιχειρήσεων.

Αυτή η συμφωνία, λοιπόν, παραδίδει και τυπικά πλέον στα χέρια της ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ με τη σύμφωνη γνώμη της εγχώριας κυβέρνησης τη μοίρα των εργαζομένων και της ίδιας της χώρας. Έτσι, λοιπόν, με τhn ψευδή πρόφαση της κάλυψης του χρέος και μόνο φάρμακο την ανταγωνιστικότητα μετατρέπουν τις συνθήκες εργασίας της Ελλάδας σε συνθήκες Κίνας. Συγκεκριμένα αυτή η συμφωνία προβλέπει:

• μείωση του κατώτατου μισθού κατά 20% και 32% στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας κάτω των 25 ετών. (μην ξεχνάμε και την προηγούμενη μείωση που είχαν υποστεί οι μισθοί πριν από μόλις δύο μήνες)

• πάγωμα των μισθών μέχρι και το 2015 με μόνη πιθανότητα την περαιτέρω μείωσή του
• διάλυση συλλογικών συμβάσεων και αντικατάσταση τους με ατομικές, κάτι που αφήνει μετέωρο τον εργαζόμενο στις βλέψεις του εργοδότη και τον αναγκάζει να διαπραγματεύεται τις συνθήκες εργασίας του σε μηδενική βάση χωρίς καμία συλλογική κατοχύρωση. Ταυτόχρονα του στερεί κάθε σύνδεση με τον συνάδελφο του, τη συγκρότηση σωματείων και υπεράσπιση των συλλογικών δικαιωμάτων τους.

Όλα αυτά συνδυάζονται με αύξηση της φορολογίας, τα χαράτσια, τους φουσκωμένους λογαριασμούς που αναγκάζεται να πληρώσει ο λαός, την αύξηση τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης με παράλληλη ένταση των απολύσεων, αύξηση των αστέγων, αύξηση του αριθμού των ανέργων και εν τέλει τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε πληβειακή μάζα που οριακά θα κατορθώνει να επιβιώνει.

Παρ’ όλη αυτή την εξαθλίωση ο λαός δεν παρέμεινε απαθής για το μέλλον που του ετοιμάζουν. Κάτω από την πίεση των εργαζομένων η ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε μια 24ωρη καταρχήν και εν συνεχεία σε μια 48ωρη απεργία στην οποία η συμμετοχή του λαού ήταν πρωτόγνωρα μαζική μέσα στη βδομάδα αυτών των κινητοποιήσεων. Το σκηνικό ολοκληρώθηκε με τη συγκέντρωση της Κυριακής, 12-02 στο Σύνταγμα, ημέρα ψήφισης του Μνημονίου ΙΙ. Ένα εκατομμύριο κόσμος, εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαία, ηλικιωμένοι κατέκλυσαν το Σύνταγμα και απαίτησαν να μην ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση αλλά και να πέσει η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ. Το κράτος φοβούμενο μπροστά σε αυτό το ξεσηκωμό επιστράτευσε στο έπακρο την αστυνομική καταστολή. Με αλόγιστη χρήση δακρυγόνων, ξύλο και συλλήψεις επιδίωξαν να τρομοκρατήσουν το λαό και να τον εμποδίσουν να διαδηλώσει. Ο λαός μπροστά σε αυτό δεν πτοήθηκε και παρέμεινε στο κέντρο της Αθήνας μέχρι αργά το βράδυ αντιστεκόμενος με όλες του τις δυνάμεις σε αυτή την πρωτοφανή βία που δέχθηκε. Την ίδια ώρα, τα ΜΜΕ έβλεπαν 13.000 (!!) διαδηλωτές και πρόβαλλαν στοχευμένα τις καταστροφές και τα πλιάτσικα αγνοώντας το πραγματικό γεγονός που ήταν η μαζικότητα και τον ίδιο τον αγώνα που έδωσε ο κόσμος εκείνες τις μέρες.

Το στοίχημα που μπαίνει για το επόμενο διάστημα είναι ότι ο αγώνας δεν τελειώσε εκείνη την Κυριακή αλλά πρέπει να συνεχιστεί ως αγώνας διαρκείας. Είναι αναγκαίο και απαραίτητο να διατηρηθεί αυτή η μαχητικότητα των εργαζομένων. Παραδείγματα από τους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας τους εργαζομένους της Ελευθεροτυπίας και του Αλτερ δείχνουν ότι αυτό μόνο ανέφικτο δεν είναι όταν ο αγώνας τους συνεχίζεται εδώ και μήνες και δεν πτοείται. Είναι σημαντικό ,λοιπόν, ο κόσμος να οργανώσει τον αγώνα του από τα κάτω μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις λαικές συνελεύσεις που γίνονται στις γειτονιές και τις γενικές συνελεύσεις στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός μετώπου ρήξης και ανατροπής. Πλεόν επιβάλλεται αυτός ο αγώνας να οικοδομείται πάνω σε συγκεκριμένα αιτήματα που σε ένα βαθμό έχουν γίνει κτήμα ευρύτερων κομματιών του λαού. Αυτά τα αιτήματα δεν μπορεί να είναι άλλα από τη μη εφαρμογή των παράλογων αντιλαικών μέτρων που έχουν ήδη ψηφιστεί και θα συνεχίσουν να ψηφίζονται, η ανατροπή της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ και έξοδο από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Η διαγραφή του χρέους μπαίνει στο προσκήνιο σαν στόχος αφού ούτε το δημιούργησε ο λαός και ούτε του ανήκει. Αλλά ο αγώνας του λαού να μην σταματήσει εκεί. Πρέπει να είναι συνεχής, να περάσει στα χέρια των εργαζομένων, να σταματήσει η εκμετάλλευση τους, να βάλουν μπροστά τις πραγματικές τους ανάγκες μέχρι την τελική νίκη, μέχρι την άλλη κοινωνία!

ΟΣΟ ΕΝΤEΙΝΕΤΑΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΤEΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Καταγγέλλουμε την ονομαστική δίωξη και απειλή με πειθαρχικό του συναδέλφου μας, μέλους του φοιτητικού συλλόγου Α.Ξ. από τον πρόεδρο του Τμήματος Ε.Φραγκούλη. Η πρακτική αυτή, της απειλής με πειθαρχικό έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον εδώ και καιρό απ τον Φραγκούλη και από μια σειρά μεγαλοκαθηγητών του τμήματος και σα στόχο έχει να τρομοκρατήσει οποιαδήποτε αγωνιστική φωνή εκφράζεται μέσα στο τμήμα. Ο φοιτητής, μέλος του ΜΑΣ και της ΚΝΕ, διεκδίκησε μαζί με άλλους συναδέλφους του, τη μέρα της γενικής απεργίας 7/2  να μη λειτουργήσει το τμήμα και να αναβληθούν οι εξετάσεις των μαθημάτων. Ένα αίτημα που αποτελεί πάγια διεκδίκηση του φοιτητικού συλλόγου μέσα από μια σειρά αποφάσεων των γενικών του συνελεύσεων.
Αντίστοιχες πρακτικές διώξεων σε φοιτητές έχουμε δει να λαμβάνουν χώρα εδώ και καιρό στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ όλης της χώρας στοχεύοντας στην καταστολή του φοιτητικού κινήματος και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, ώστε τελικά να δημιουργήσουν πρόσφορο έδαφος στις σχολές προκειμένου να κατορθώσει το υπουργείο να εφαρμόσει το νόμο 4009 και συνολικά την πολιτική που στοχεύει στην ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση του Πανεπιστημίου. Να μετατρέψει και ολοκληρωτικά πια το Πανεπιστήμιο σε επιχείρηση, να επιβάλει ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς, να περικόψει οποιοδήποτε δικαίωμα  φοιτητικής μέριμνας έχει απομείνει αλλά και να διαμορφώσει μια νεολαία υποταγμένη στις επιταγές των αφεντικών της τωρινών και μελλοντικών.
Ένα βήμα παραπέρα το κλίμα τρομοκρατίας και καταστολής βλέπουμε να αναπτύσσεται, κάτω από τις επιταγές του αστικού μπλοκ, σ όλη την κοινωνία, ώστε να καμφθεί κάθε λαϊκή αντίσταση κόντρα σ’ αυτή την πολιτική που χαράσσει η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ σε συνεργασία με την ΕΕ,  το ΔΝΤ και το κεφάλαιο συνολικά. Μια πολιτική που σα στόχο έχει την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, το ξεζούμισμα όλου του κόσμου της δουλειάς και των λαϊκών στρωμάτων με χαράτσια, μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις, ελαστικές σχέσεις εργασίας,  κατάργηση κάθε συλλογικού κεκτημένου δικαιώματος, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση του το κεφάλαιο, οι μεγάλες επιχειρήσεις κ οι τράπεζες, δηλαδή αυτοί που την δημιούργησαν. Έτσι το κλίμα τρομοκρατίας στο λαϊκό κίνημα παίρνει σάρκα και οστά μέσα απ’ την ποινικοποίηση μιας σειράς απεργιακών αγώνων, μέσα από διώξεις απεργών και αγωνιστών στους χώρους δουλειάς, μέσα από την αστυνομική καταστολή και τις συλλήψεις στις διαδηλώσεις και όχι μόνο, μέσα απ’ τις πειθαρχικές διώξεις φοιτητών, μέσα απ την συνεχή καταπάτηση του ασύλου και μια σειρά άλλων πρακτικών που καλούνται να υλοποιήσουν οι κυβερνητικοί εντολοδόχοι.
Απέναντι σ’ αυτά το φοιτητικό κίνημα θα’ ναι ενωμένο! Όχι μόνο δεν τρομοκρατούμαστε αλλά θα συνεχίσουμε σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό τις κινητοποιήσεις μας ενάντια στη συνολική βάρβαρη πολιτική που χτυπά εμάς και τις οικογένειες μας. Θα σταθούμε ενάντια σε κάθε εντεταλμένο όργανο της κυβέρνησης, σε όποιον πρόεδρο ή καθηγητή επιδιώξει να υλοποιήσει το νομοσχέδιο 4009 και να στοχοποιήσει συναδέλφους μας. Θα βρεθούμε πλάι σ’ όλους τους εργαζόμενους και το λαό που ήδη αγωνίζεται, και μαζί κόντρα σε κάθε καταστολή φυσική και ιδεολογική θ αγωνιστούμε μέχρι τέλους για την παιδεία των αναγκών μας, για αξιοπρεπή εργασία και ζωή.
Δηλώνουμε στον Πρόεδρο του τμήματος ότι οι πρακτικές του θα βρουν απέναντι όλο το φοιτητικό σύλλογο, όλο το φοιτητικό κίνημα!

Καλούμε σε κινητοποίηση στο γραφείο του Φραγκούλη την Παρασκευή στις 12.00