ΚΕΙΜΕΝΟ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ.

Η Ε.Α.Α.Κ., το πιο πετυχημένο μόρφωμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, με πάνω από 20 χρόνια ιστορίας και δράσης στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, έχει κατορθώσει να μην αποτελεί διακηρυκτικά την πρωτοπορία στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων, αλλά να αποτελεί στην ουσία τη ραχοκοκαλιά του φοιτητικού κινήματος, βάζοντας πάντα πλάτη για να βγει αυτό μπροστά, να αντισταθεί και να έρθει σε ρήξη (άλλοτε ακόμα και να ανατρέψει), στο πλευρό πάντα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, νόμους και πολιτικές. Ταυτόχρονα όμως, ειδικά την τελευταία περίοδο, έχει με έναν ενιαίο τρόπο, εκτιμήσει πως η κατάσταση στο φοιτητικό κίνημα σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή που θα θέλαμε, ακόμα περισσότερο αυτή που αντιστοιχεί στη σημερινή συγκυρία, με την ανεργία στους νέους στο 60%, την μετανάστευση να χτυπάει την πόρτα κάθε νεολαίου και τους ταξικούς φραγμούς στους χώρους της εκπαίδευσης να εντείνονται διαρκώς, πετώντας μεγάλες μερίδες φοιτητών “απ’ έξω”. Έτσι, η Ε.Α.Α.Κ. πέρα από μια σειρά λόγων που θα αναλύσουμε παρακάτω, έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με μια κατάσταση την οποία για να ανατρέψει προϋποθέτει βαθιά συζήτηση στο εσωτερικό της, ανάλυση και ενιαίο εν τέλει σχεδιασμό, όχι σε επίπεδο ημερομηνιών, αλλά πολιτικής συμφωνίας για το τι θα πάει η Ε.Α.Α.Κ. να ανοίξει το επόμενο διάστημα στους φοιτητικούς συλλόγους, με τι στοχοθεσία και πως αυτό θα γίνεται κίνηση των ίδιων των φοιτητών που πλήττονται! Γι’ αυτό και για μας η διεξαγωγή του 2ημέρου αλλά και των διαδικασιών πόλεων, δεν μπορεί να αποτελεί παιχνίδι, που όποτε δεν έχουμε τι να κάνουμε καλούμε σε ένα κι άμα “τρέχει” κάτι τότε “το αφήνουμε και βλέπουμε”. Για μας αποτελεί πλήγμα για την ίδια την Ε.Α.Α.Κ. η μη διεξαγωγή δεύτερου 2ημέρου τα δυο τελευταία χρόνια, γι αυτό και από το τελευταίο Ε.Α.Α.Κ. Αθήνας κιόλας, είχαμε μιλήσει για την αναγκαιότητα διεξαγωγής του φέτος, σε μια συγκυρία που νομίζουμε άλλωστε, δεν μας επιτρέπει να κάνουμε κι αλλιώς! Κι αυτό γιατί:

l  Οι φετινές φοιτητικές εκλογές θα γίνουν είτε το θέλουμε είτε όχι, με ξεκάθαρο φόντο αυτό των δημοτικών - περιφερειακών εκλογών και των ευρωεκλογών, χωρίς προφανώς αυτό να σημαίνει πως χάνουν τα δικά τους αυτοτελή χαρακτηριστικά. Αυτό για μας σημαίνει πως τα ερωτήματα του κόσμου των συλλόγων, πολύ πιο έντονα από κάθε άλλη φορά και με πιο αναβαθμισμένο τρόπο, είναι αυτά που θέτει το αστικό μπλοκ εξουσίας συνολικά. Η Ε.Α.Α.Κ. λοιπόν, για να μπορεί να απαντήσει στον κόσμο των συλλόγων, είναι αναγκασμένη να έχει ξεκάθαρη θέση για την κρίση, το χρέος, τα μνημόνια καθώς ακόμα για το ευρώ και την Ε.Ε. Αλλά ακόμα, για το ποιος είναι το υποκείμενο της ανατροπής τους, μέσα από ποιους δρόμους περνάει αυτή και πως οι φοιτητικοί σύλλογοι μπορούν να ανασυγκροτηθούν, να γίνουν πραγματικά οχήματα πάλης στα χέρια της πλειοψηφίας των φοιτητών που πλήττονται ώστε να μπορούν αυτοί να δίνουν τις μάχες και να κερδίζουν από το κομμένο σύγγραμμα, μέχρι το μπλοκάρισμα των διαγραφών, μέχρι όμως επίσης, την ανατροπή των μνημονίων, των κυβερνήσεων που επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές, του συστήματος εν τέλει που θέλει άνθρωπο να εκμεταλλεύεται άνθρωπο. Η Ε.Α.Α.Κ είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, να συζητήσει για το ποια αριστερά σήμερα είναι χρήσιμη για τον κόσμο της εργασίας, ποια αριστερά μπορεί να πρωτοστατήσει στην οργάνωση για την ανατροπή της επίθεσης, με ποιο περιεχόμενο και με ποια φυσιογνωμία αλλά και ποιοι είναι οι δρόμοι για τη συγκρότηση της.

l  Μπορεί να αποτελεί κουβέντα διαρκούς διαπάλης για την Ε.Α.Α.Κ. ωστόσο όλη αυτή η κατάσταση που προσπαθήσαμε να περιγράψουμε, μας φέρνει αντιμέτωπους με μια αναμέτρηση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Η Ε.Α.Α.Κ. κι εδώ είναι η αντίφαση, την ώρα που φαίνεται να ενισχύεται η απήχησή της στους συλλόγους και το ρεύμα της, αδυνατεί να οξύνει την αντιπαράθεση και να βγει μπροστά με συνολικό πρόγραμμα και σχέδιο για το φοιτητικό κίνημα για την ανατροπή της επίθεσης, αλλά και να υπερβεί τις αντιφάσεις της που την οδηγούν ακόμα και στην μη δημοκρατική της λειτουργία, μιας και την ώρα που όλοι φωνάζουμε για Ε.Α.Α.Κ. στα χέρια των σχημάτων της και των αγωνιστών της, παρατηρούμε φαινόμενα όπως αυτό αμέσως μετά το τελευταίο συντονιστικό Ε.Α.Α.Κ. Αθήνας όπου ένα συντριπτικά μειοψηφικό κομμάτι της ΕΑΑΚ στην Αθήνας έβαλε βέτο στο να καταλήξει το συντονιστικό σε κείμενο. Πρέπει η Ε.Α.Α.Κ. να συζητήσει για τη φυσιογνωμία της, τον ρόλο που θέλει να παίξει στο φοιτητικό κίνημα το επόμενο διάστημα και ποια εν τέλει είναι τα κριτήρια εκείνα που θα την κάνουν χρήσιμη για το φοιτητικό κίνημα, ποια είναι τα κριτήρια που θα την καθιστούν πραγματική πρωτοπορία.

l  Η μάχη των διαγραφών. Για μας η μάχη που πρέπει να δώσει το φοιτητικό κίνημα ενάντια στις διαγραφές συμπυκνώνει την μάχη συνολικά για τη δυνατότητα στις σπουδές. Από το “Νέο Λύκειο” βλέπουμε κιόλας την όξυνση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. Η επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου εντείνεται κι αυτή και σε έναν τέτοιο πανεπιστήμιο, ο μη αποδοτικός φοιτητής, ο φοιτητής που δεν προσαρμόζεται με της ανάγκες του κεφαλαίου στην εκπαίδευση (σε οικονομικό και ιδεολογίκο επίπεδο) είναι άχρηστος φοιτητής και άρα διαγράφεται. Όλα αυτά βέβαια, σε μια κατάσταση που ο μέσος πληττόμενος φοιτητής σου λέει “το ότι θα τελειώσω στα ν έτη είναι το μόνο βέβαιο γιατί οι δικοί μου δεν έχουν να μου στέλνουν για παραπάνω”. Ταυτόχρονα, σε ένα τέτοιο πανεπιστήμιο, οι όροι “φοιτητικός σύλλογος”, “φοιτητικός συνδικαλισμός” κλπ αποτελούν άγνωστες λέξεις. Πρέπει λοιπόν η Ε.Α.Α.Κ να αναλύσει την κατάσταση που πάει να διαμορφωθεί και να επεξεργαστεί ένα σχέδιο που θα πάει ενιαία να υλοποιήσει, μιας και μόνο έτσι θα μπορούμε να μετρήσουμε τις όποιες μικρές ή μεγάλες νίκες.

Καλούμε λοιπόν όλα τα σχήματα της πτέρυγας να συνεδριάσουν άμεσα και να συμμετέχουν ενεργά στο πανελλαδικό μας διήμερο την Παρασκευή 25 και το Σάββατο 26 Απριλίου συμβάλλοντας σε αυτό με τις τοποθετήσεις τους και με κείμενα διαλόγου. Για την πολιτική μας θωράκιση και για τις μάχες που θα δώσουμε! Θεωρούμε την διεξαγωγή του διημέρου άκρως επιτακτική και ενισχυτική προς όλες τις εκλογικές και κινηματικές μάχες που θα δώσει ο κόσμος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς το επόμενο διάστημα. Θεωρούμε πως το διήμερο δεν θα είναι ένα «pause» που θα μας αποσπάσει από τα καθήκοντα της περιόδου αλλά ενισχυτικό βήμα για την καλύτερη προετοιμασία της ΕΑΑΚ για αυτά. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη να συζητήσουν με ενιαίο και πανελλαδικό τρόπο τα σχήματα της ΕΑΑΚ ώστε και σε αυτό και στο επόμενο διήμερο η συζήτηση να μην έχει μονό χαρακτήρα αποτίμησης ή ιδεολογικής και μόνο αντιπαράθεσης αλλά και μαχίμου σχεδιασμού και εξαγωγής χρησίμων συμπερασμάτων που θα αφορά και θα εμπλέκει όλα τα σχήματα και τους αγωνιστές της ΕΑΑΚ από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη και από τα Γιάννενα μέχρι τη Ρόδο.