ΚΑΛΕΣΜΑ - 1/12 απεργουμε! - ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ‏

‎1Η ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ, ΜΟΥΣΕΙΟ 10.30 πμ
- γιατί ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, μας επέβαλαν πραξικοπηματικά μια κυβέρνηση «οικονομικής χούντας». Μια κυβέρνηση μαύρου μετώπου με ακροδεξιούς και έναν τραπεζίτη να καταρτίζει τον προϋπολογισμό του 2012: προϋπολογισμός ληστείας, φτώχιας και εξαθλίωσης για τον εργαζόμενο, τον άνεργο και το φτωχό!

- γιατί η απεργία αυτή δεν είναι η ετήσια «εθιμοτυπική απεργία» που προκηρύσσεται, όταν ψηφίζεται ο προϋπολογισμός. Είναι και για το προϋπολογισμό του 2012, τον προϋπολογισμό εφαρμογής της δανειακής σύμβασης. Είναι η πρώτη απεργία ενάντια στην κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου, που ήρθε να κάνει «τη βρόμικη δουλειά»: μειώσεις μισθών, εφεδρεία- απολύσεις στο Δημόσιο, μείωση επικουρικών συντάξεων, λεηλασία του εφάπαξ, ιδιωτικοποιήσεις παντού, περικοπή ακόμη μεγαλύτερη των κοινωνικών δαπανών…

- γιατί μας λένε ότι «δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα», αν «αποδώσουν αυτά που έχουν ήδη πάρει». Τα μέτρα που ήδη έχει πάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «πέτυχαν» να αυξήσουν το δημόσιο χρέος μέσα σε ένα χρόνο κατά 25 δις ευρώ! «Πέτυχαν», τη μείωση των μισθών και την εκτίναξη της ανεργίας στο 1.000.000!

- γιατί νέα μέτρα «δεν προβλέπονταν», αλλά για το 2013-2014 ήδη προωθούν επιπλέον μέτρα ύψους 7 δις ευρώ…!

- γιατί μας εκβιάζουν για την 6η δόση ενώ είναι γνωστό ότι αυτή θα πάει στην εξυπηρέτηση του χρέους! Δηλαδή μας δανείζουν για να τα ξαναπάρουν στο πολλαπλάσιο!

- γιατί το «σκληρό ευρώ» για το οποίο μας ζητούν να θυσιαστούμε, και από τη ζώνη του οποίου αν φύγουμε μας απειλούν ότι μας περιμένει η «πλήρης καταστροφή», δεν είναι τίποτα άλλο από την επιβολή της μόνιμης λιτότητας και εκμετάλλευσης των λαών σε όφελος των ευρωπαϊκών πολυεθνικών και τραπεζών και της ελληνικής ελίτ του κεφαλαίου και η προώθηση των συμφερόντων της σύγχρονης γερμανικής αυτοκρατορίας στην Ευρώπη.

- γιατί ενώ μας έλεγαν ότι για την κρίση φταίνε οι «τεμπέληδες έλληνες», το «μεγάλο δημόσιο» και το «κακό το ριζικό μας», τώρα που όλη η Ευρώπη αντιμετωπίζει το χρέος, φαίνεται ότι δεν είναι παρά η τεράστια κρίση του συστήματος και αυτή η πολιτική εφαρμόζεται για να την φορτώσουν στους λαούς.

- γιατί πρέπει να συνεχίσουμε αυτό που εκφράστηκε πανελλαδικά με χιλιάδες εργαζόμενους και νέους, στην απεργία στις 19-20 Οκτώβρη και στις 28 Οκτώβρη κατά τη διάρκεια των παρελάσεων, ενάντια στην απογοήτευση και τη μοιρολατρία που προσπαθούν να επιβάλλουν στο λαό. Για να υπερβούμε την υπονομευτική πρακτική του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

- γιατί μπορούμε να νικήσουμε! Με πανεργατικό απεργιακό αγώνα, καταλήψεις, διαδηλώσεις. Οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή με αξιοπρέπεια! Αυτό το αποδεικνύει περίτρανα το κίνημα ενάντια στα χαράτσια που έχει πάρει τις διαστάσεις πολιτικής ανυπακοής, οι καταλήψεις στα γραφεία της ΔΕΗ, οι απεργίες και οι καταλήψεις σε διάφορους χώρους δουλειάς και η ηρωική απεργία των εργατών της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ.

- γιατί ΤΩΡΑ πρέπει να μπει το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, της διαγραφής του χρέους, της ρήξης με ευρώ και την ΕΕ. Για να περάσουν στο δημόσιο οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, με εργατικό έλεγχο, χωρίς να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ οι εργαζόμενοι. Για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο και να δοθούν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις με αξιοπρεπείς συλλογικές συμβάσεις. Για να ανατραπεί η επίθεση και να επιβληθούν κατακτήσεις, σε όφελος της εργατικής τάξης και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ- ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ

ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΕΕ-ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ
‎

Party Κ.Αρ.Α.Βι. - αντίδοτο / Ε.Α.Α.Κ.

Ανακοινωση ΕΑΑΚ για την κοινη επιθεση ΠΑΣΠ-ΜΑΤ (Αθηνα 15νοέμβρη)

Σήμερα, 38 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το νόημα του Νοέμβρη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο αγώνας του λαού για απελευθέρωση από την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επέβαλλε η χούντα των συνταγματαρχών, η πάλη για πραγματική δημοκρατία στα χέρια του λαού εμπνέει τους σύγχρονους αγώνες για την ανατροπή του μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και την απελευθέρωση από τα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συμπυκνώνει ακόμη και σήμερα τα βασικά αιτήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που επιβάλλει το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του. Η αλλαγή του διαχειριστή της αντιδραστικής πολιτικής και ο διορισμός του εκλεκτού των Τραπεζών Παπαδήμου, έρχεται να αναχαιτίσει την ανοδική τάση του λαϊκού κινήματος και το φόβο του αστικού συνασπισμού εξουσίας για μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση. Σε αυτό το πλαίσιο, αστικά ΜΜΕ και παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης σπεύδουν για ακόμη μία φορά να αλλοιώσουν το πραγματικό νόημα του Νοέμβρη του ΄73 που αποτελεί φάρο για τη σύγχρονη πάλη του λαού για τις ανάγκες και τα δικαιώματά του. Προσπαθούν να παρουσιάσουν το Πολυτεχνείο ως δείγμα ενός «αγώνα» που πάλευε για την αστική δημοκρατία ενώ ταυτόχρονα τρομοκρατούν το λαό μέσα από την αστυνομοκρατία για να μετατρέψουν το Πολυτεχνείο σε «νεκρή ζώνη».

     Πιστός σύμμαχος της πολιτική Συγκυβέρνησης και ΜΜΕ είναι και η ΠΑΣΠ, η κυβερνητική παράταξη, που σήμερα Τρίτη 15 Νοέμβρη ήρθε να την υλοποιήσει με όρους κατασταλτικής δύναμης. Συγκεκριμένα, η ΠΑΣΠ προσήλθε στο Πολυτεχνείο σε παράταξη στρατιωτικής φάλαγγας εξοπλισμένη με κράνη και καδρόνια θυμίζοντας περισσότερο ΜΑΤ με πολιτικά παρά φοιτητική παράταξη. Μετά από απειλές και ύβρεις που εξαπέλυε απέναντι σε όσους τόσο καιρό αγωνίζονται για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής που προωθεί ο πολιτικός της φορέας, το ΠΑΣΟΚ, απωθήθηκε από τους Φοιτητικούς Συλλόγους και μέλη της ΕΑΑΚ. Στη συνέχεια μέλη της ΠΑΣΠ «απήγαγαν» φοιτήτρια της Πληροφορικής και μέλος της ΕΑΑΚ, την εγκλώβισαν σε καφετέρια και υπό την κάλυψη των ΜΑΤ την ξυλοκόπησαν, της έσπασαν προσωπικά αντικείμενα και της φέρθηκαν για αρκετή ώρα με χυδαίο τρόπο. Όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Όταν μέλη των Φοιτητικών Συλλόγων και της ΕΑΑΚ προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν τη φοιτήτρια τους επιτέθηκαν μαζί με τα ΜΑΤ πετώντας πέτρες και ξύλα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης χτυπώντας αδιακρίτως (ακόμα και περαστικούς) με καδρόνια και σιδηρολοστούς. 

     Η κοινή επίθεση της ΠΑΣΠ με τα ΜΑΤ αποδεικνύει πως το ΠΑΣΟΚ δεν συγκυβερνά απλώς με το ΛΑΟΣ αλλά πλέον υιοθετεί πλήρως τις ακροδεξιές πρακτικές της ΕΚΟΦ και της Χρυσής Αυγής. Φανερώνει πως η ΠΑΣΠ δεν έχει εναρμονιστεί απλώς με την αντιδραστική, αυταρχική πολιτική του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αλλά γίνεται ο πιο σκληρός φορέας υλοποίησης αυτής της πολιτικής ενάντια σε μία ολόκληρη γενιά που βλέπει τα δικαιώματα της να θυσιάζονται στο βωμό της κρίσης. Η νεολαία δεν έχει καμία αυταπάτη για τον αντιδραστικό και κατασταλτικό ρόλο της ΠΑΣΠ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Η σπουδάζουσα νεολαία θα συνεχίσει να απαντά δυναμικά στις προκλήσεις και τα σχέδια της ΠΑΣΠ.

     Στο Πολυτεχνείο, της εποχής του μνημονίου, δε χωράνε όσοι υποθηκεύουν το παρόν και τσακίζουν το μέλλον μας. Κόντρα σε όσους αλλοιώνουν το νόημα της εξέγερσης του Νοέμβρη εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι ανατραπούν η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και φύγουμε από τις αλυσίδες της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η πραγματική μεταπολίτευση δε θα έρθει με κανένα Καραμανλή, Παπαδήμο ή όποιον άλλο διορίζει ως «εθνικό σωτήρα» το κεφάλαιο. Οι ανάγκες μας δε χωράνε στο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Ας γίνουν οι σύγχρονοι αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας αυτοί που θα ανοίξουν το δρόμο για τη κοινωνική χειραφέτηση.

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία!

ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ‘73

38 χρόνια κλείνουν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μια εξέγερση που νεολαία και εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν ενάντια στην εγχώρια χούντα των Συνταγματαρχών, αλλά και στα παγκόσμια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Οι φοιτητές επιλέγουν να καταλάβουν το Πολυτεχνείο και να οργανώσουν τον αγώνα τους μέσα από συνελεύσεις. Πολύ σύντομα εργαζόμενοι και μαθητές, αλλά και όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας βρίσκονται στο πλευρό τους και επιλέγουν και αυτοί να υιοθετήσουν τις ίδιες μορφές πάλης, τις ίδιες δομές αλλά και τα ίδια αιτήματα. Αιτήματα τα οποία συνοψίζονται στο τρίπτυχο ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αιτήματα τα οποία, αν αναλογιστεί κανείς την κοινωνική κατάσταση σήμερα, φαντάζουν επίκαιρα αλλά και αδικαίωτα.

ΨΩΜΙ
Η σύγχρονη χούντα κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου καταδικάζουν την κοινωνία στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την ανεργία για να τη διασώσουν, σαν έναν άλλο «ασθενή επί της κλίνης». Η σύγχρονη «ασθένεια» ονομάζεται οικονομική κρίση. Μια κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν και προσπαθούν να φορτώσουν το βάρος της στις πλάτες της κοινωνίας. Η «θεραπεία» παίρνει τη μορφή των απολύσεων, της εφεδρείας, των χαρατσιών, των τραγικών κοψιμάτων μισθών και συντάξεων, της κατάργησης της συλλογικής σύμβασης εργασίας, των τραγικών αυξήσεων της φορολογίας ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης και κάθε είδους ξεθεμελίωμα κατακτήσεων αιώνων. Με τον τρόπο αυτό πάνε τις συνθήκες ζωής βήματα πίσω, στην περίοδο της χούντας, όπου η πείνα και η ανέχεια κυριαρχούσαν. Όπου όπως τότε, έτσι και τώρα, μαθητές λιποθυμούσαν στο σχολείο από την πείνα.

ΠΑΙΔΕΙΑ
Η παιδεία της σύγχρονης χούντας είναι μια παιδεία για λίγους και εκλεκτούς. Είναι μια παιδεία υποβαθμισμένη, από το δημοτικό μέχρι την ανώτατη εκπαίδευση. Είναι η παιδεία των τάξεων των 30 μαθητών, της σχολικής χρονιάς που ξεκινά χωρίς βιβλία, των σχολείων και σχολών που κλείνουν, της κατάργησης των σχολικών βιβλιοθηκών. Είναι η παιδεία των διδάκτρων, την εντατικοποίησης, της υπερεξειδίκευσης και του εκμηδενισμού της αξίας του πτυχίου. Είναι μια παιδεία που σε οδηγεί στο να γίνεις ένας υπερεξειδικευμένος εργαζόμενος, χωρίς καμία δυνατότητα αντίληψης του τι είναι αυτό που παράγεις. Χωρίς να αντιλαμβάνεσαι την έννοια της συλλογικότητας αφού σου τη στερούν και σε στρέφουν καθαρά στον ατομικό δρόμο, όπου ενδεδειγμένος επιστήμονας δεν είναι αυτός που προσπαθεί να καλύψει τις κοινωνικές ανάγκες, αλλά αυτός που φτιάχνει τα πιο κερδοφόρα προϊόντα-πατέντες για να τα εκμεταλλευτεί η αγορά. Είναι η παιδεία που η μόρφωση είναι η εξειδίκευση, ο επιστήμονας το γρανάζι και το πτυχίο διαβατήριο στην ανεργία.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Τα σύγχρονα τανκς είναι κάθε μορφή ιδεολογικής και φυσικής καταστολής. Δεν κατεβαίνουν στο δρόμο, βρίσκονται στην οθόνη της τηλεόρασης σου και στα φύλλα των εφημερίδων, όπου τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, χειραγωγημένα πλήρως από την κυβερνητική προπαγάνδα, προσπαθούν να σε πείσουν να συναινέσεις στην κυρίαρχη πολιτική ενσωματώνοντας το ψεύτικο δίλλημα «μέτρα ή πτώχευση». Κι όταν με αυτό τον τρόπο δεν τα καταφέρουν έρχεται ένα επίπεδο πιο πάνω η απειλή της απόλυσης ή του πειθαρχικού. Κι αν αντιστέκεσαι ακόμα και επιλέξεις το δρόμο του συλλογικού αγώνα σε χτυπάει η κρατική καταστολή των ΜΑΤ, των χημικών και των συλλήψεων. Μια καταστολή που όποτε ο λαός επιλέγει να βγει αγωνιστικά στο δρόμο δεν θα διστάσει να ασκήσει δολοφονικές επιθέσεις. Τώρα πια λάβε υπ’ όψιν σου ότι ούτε καν το άσυλο δεν θεσμοθετείται. Γιατί, όπως και το ’73, το άσυλο αποτελούσε ανέκαθεν το εφαλτήριο κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων, αφού εκεί μπορούσαν οι φοιτητές και όλα τα κομμάτια της κοινωνίας να κάνουν συλλογικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις αλλά και να αναπτύσσουν αγωνιστικές πρακτικές με πολιτικό περιεχόμενο. Αποτελούσε δηλαδή το χειρότερο φόβο κάθε εξουσίας.

Έτσι λοιπόν και σήμερα η νεολαία και οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε μια κοινωνική κατάσταση που η αναγκαιότητα της εξέγερσης επανέρχεται στο προσκήνιο. Μιας εξέγερσης που θα οργανώνεται από τα κάτω και θα έχει σαν πρόταγμα τις ανάγκες της κοινωνίας. Μέσα από συνελεύσεις στους εργασιακούς χώρους και όπου βρίσκεται η νεολαία, μέσα από απεργίες, καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις θα απαιτήσουμε αυτά που μας αξίζουν και θα ανατρέψουμε τη σύγχρονη χούντα, όπως τότε έτσι και τώρα.

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 8/11 ΣΤΙΣ 10:00 ΣΤΟ ΦΜ1

Κ.ΑΡ.Α.ΒΙ. – Ε.Α.Α.Κ.
ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Τα κεφάλια αριστερά και όχι δεξιά

28^η Οκτωβρίου..2011                                                                                                        

Για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός τιμά με την πραγματική της έννοια την εθνική αντίσταση και τον αγώνα για ανεξαρτησία. Όπως κάθε αγώνας, έτσι κι αυτός, αποκτά νόημα μόνο όταν αποτελεί εφαλτήριο για σύγχρονους αγώνες του σήμερα. Όπως τότε, όπου ο λαός έχανε τα πάντα, έπεφτε στην πείνα και στην εξαθλίωση, κι απέναντι σε αυτό επέλεξε την οργάνωσή του σαν μαζικό λαϊκό κίνημα κι απαίτησε πραγματικό έλεγχο στα ζητήματα που τον αφορούσαν, αυτοδιάθεση, δικαίωμα στην εργασία και ελευθερία, έτσι και σήμερα, δε διστάζει να ξαναβγεί αγωνιστικά στο προσκήνιο. Κι αν τότε αναγνώριζε σαν εχθρό του τα γερμανικά τανκς και το φασισμό, σήμερα αναγνωρίζει κάτι πολύ ανώτερο που δεν είναι παρά η δικτατορία των αγορών, του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου και των μηχανισμών του, δηλαδή την Ε.Ε, το Δ.Ν.Τ, το Ν.Α.Τ.Ο και κάθε λογής αστική κυβέρνηση.

Ακόμα, όπως και τότε μιλούσαμε για έναν πόλεμο παγκόσμιας κλίμακας, έτσι και σήμερα, μιλάμε για την επίθεση του κεφαλαίου σε μια εξίσου ευρεία κλίμακα.  Όπως και τότε, ο λαός πάνω στις φλόγες του κινήματος και της αντίστασης, επέλεξε δομές όπου ο ίδιος αποφάσιζε για τις υποθέσεις του, λειτουργώντας μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, λαϊκά σχολεία και δικαστήρια, με πλήρη ισότητα σε κάθε μέλος της κοινότητας και για πρώτη φορά δικαίωμα ψήφου στη γυναίκα (γνωστή ως «κυβέρνηση του βουνού») έτσι και τώρα, επανέρχονται βασικοί άξονες αυτής της μορφής οργάνωσης, όπως οι λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας και σε αυτούς ακόμα που βρίσκεται η νεολαία. Δομές που αμφισβητούν την κυρίαρχη μορφή εκπροσώπευσης και τους αστικούς θεσμούς (π.χ. κοινοβούλιο)

Οι συνειρμοί λοιπόν, που συνδέουν το τότε και το τώρα είναι αυτονόητοι και γίνονται στο μυαλό κάθε καθημερινού ανθρώπου που βιώνει τη σύγχρονη εξαθλίωση. Αυτοί οι συνειρμοί λοιπόν είναι που οδηγούν την ελληνική κοινωνία μια τέτοια μέρα, να μην εγκλωβίζεται σε υποκριτικούς εορτασμούς κουνώντας ελληνικές σημαιούλες, απαγγέλλοντας εθνικοπατριωτικά ποιήματα και συμμετέχοντας σε μιλιταριστικές παρελάσεις, αλλά να προχωρά αγωνιστικά, με διαδηλώσεις και συμβολικές πράξεις αποδοκιμασίας που δείχνουν τα κυρίαρχα ζητήματα της πολιτικής ζωής του σήμερα, της κοινωνικής βαρβαρότητας και των αναγκών της. Μετά τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση από την μεταπολίτευση, ο κόσμος δεν επέστρεψε σπίτι του, μα μετέτρεψε τις άλλοτε τυμπανοκρουσίες σε αγωνιστικές βροντές του εργατικού – λαϊκού παράγοντα, που κάνουν το αστικό μπλοκ εξουσίας να τρέμει στο άκουσμα τους και να απονομιμοποιείται πλήρως . 

Ο τρόπος με τον οποίο ανανεώνει ο λαός το νόημα της αντίστασης και του αγώνα για ανεξαρτησία κι ελευθερία, είναι με το να απαιτεί την ανατροπή της σύγχρονης χούντας κυβέρνησης -Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ-κεφαλαίου, καθώς κι όλων των εκφραστών αυτού. Αλλά και την ανάκτηση του πλούτου που ο ίδιος παράγει μέσα από την εργασία του, τη διαγραφή του ληστρικού χρέους, την ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος και του αστικού τρόπου εκπροσώπευσης και την πραγματική ελευθερία να αποφασίζει ο ίδιος, από τα κάτω, για τις υποθέσεις του.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΊΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ