Σε λίγες μέρες κατατίθεται προς ψήφιση ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2012. Ένας κρατικός προϋπολογισμός που έρχεται να τσακίσει την κοινωνική πλειοψηφία και τα λαϊκά στρώματα και να κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Ένας προϋπολογισμός που την ώρα που αυξάνει τις φοροεισφορές για τα φυσικά πρόσωπα κατά 29% σε σχέση με το 2011, "επιτρέπει" στις μεγάλες επιχειρήσεις να συνεισφέρουν στο συνολικά φορολογικά έσοδα το κυριολεκτικά "τεράστιο" ποσοστό του 3,9% μειώνοντας τους φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη τους και στα νομικά πρόσωπα.
Αναλυτικότερα, τα φορολογικά έσοδα για το 2012 αυξάνονται κατά 3,6 δις ευρώ σε σχέση με το 2011, δηλαδή κατά 7,1%. Έσοδα τα οποία θα προκύψουν τόσο από άμεσους όσο κι από έμμεσους φόρους. Προβλέπεται λοιπόν, για τους πρώτους, μείωση του αφορολόγητου ορίου στις 5.000 ευρώ, κατάργηση των φοροαπαλλαγών στο εισόδημα και αύξηση κατά 217,6% σε σχέση με το 2011 των εσόδων απ' την ακίνητη περιουσία - χαράτσια. Ενώ ακόμα, σε ότι αφορά τους έμμεσους, αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης του πετρελαίου θέρμανσης και των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων.
Την ίδια ώρα, οι συνολικές δαπάνες για μισθούς και συντάξεις μειώνονται κατά 5,6% σε σχέση με το 2011. Ακόμα, η χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων μειώνεται κατά 1,5 δις ευρώ, οι δαπάνες για το ΕΚΑΣ κατά 20% και η χρηματοδότηση προς τον ΟΑΕΔ κατά 250 εκατ. ευρώ. Πλήττεται επίσης ο τομέας της Υγείας και Πρόνοιας όπου οι συνολικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 6,5% σε σχέση με το 2011, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση κι επιχειρηματοποίηση τομέων που σχετίζονται με θεμελιώδεις κοινωνικές ανάγκες. Απ' αυτή τη διάλυση κάθε έννοιας "κράτους πρόνοιας" που τόσο πολύ ήθελαν να μας πείσουν για το πόσο καλό είναι (άλλη μεγάλη κουβέντα αυτή), δεν γλιτώνει προφανώς ούτε η Παιδεία, όπου οι δαπάνες γι' αυτήν εκτιμάται πως θα μειωθούν κατά 2,9%. Πιο συγκεκριμένα, δημοτικά και γυμνάσια θα πρέπει να λειτουργούν με μειωμένα κατά 83,3% κονδύλια, ενώ τα Λύκεια, με 57,8%. Σε ότι αφορά εμάς (Α.Ε.Ι. - Τ.Ε.Ι.) τα πράματα είναι ήδη τραγικά μιας και ήδη υπάρχουν ιδρύματα που απειλούνται με λουκέτο.
Γίνεται πλέον έτσι αντιληπτό, πως το βάρος της καπιταλιστικής κρίσης κάποιοι θέλουν να το μεταθέσουν στους ώμους όχι αυτών που την δημιούργησαν αλλά σε αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, στους εργαζόμενους και στη νεολαία. Κι αυτοί οι κάποιοι δεν είναι άλλοι από το αστικό μπλοκ εξουσίας, που μην έχοντας καταφέρει να βρει το σχέδιο εκείνο που θα κατόρθωνε να το βγάλει από την τόσο ποιοτικά αναβαθμισμένη και βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που βιώνει, έχει βαλθεί να υποβαθμίσει όσο το δυνατόν περισσότερο την κοινωνική πλειοψηφία σε μια απέλπιδα προσπάθεια διάσωσής του.
Η κρίση αυτή δεν είναι ούτε κρίση χρέους, ούτε του νεοφιλελευθερισμού ούτε μιας κάποιας λάθος διαχείρισης. Είναι κρίση υπερσυσσώρευσης και κρίση δομική του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής. Για να καταφέρει λοιπόν το αστικό μπλοκ εξουσίας να επιβιώσει στρατεύει πλέον όλα του τα μέσα, βλέπε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με μόνο σκοπό να εφαρμόσουν όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που το ΠΑΣΟΚ το προηγούμενο διάστημα πρόλαβε να πάρει, αλλά και να περάσουν τα επόμενα, ένα από τα οποία είναι κι ο επικείμενος προϋπολογισμός. Ένας προϋπολογισμός που έρχεται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου κι επιβάλλεται από τους μηχανισμούς του, όπως είναι η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. Προϋπολογισμός που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του αστικού μπλοκ εξουσίας και υιοθετεί τον χαρακτήρα του "Ρομπέν των κ εφαλαιοκρατών" αφού αντίθετα με ότι συμβαίνει στο κλασσικό παραμύθι, είναι από τους φτωχούς από τους οποίους παίρνει, για να δώσει στους έχοντες.
Προϋπολογισμός που δεν αφήνει αδιάφορο κανέναν μας, μιας κι ακόμα και σε επίπεδο σχολής να το δει κανείς, βλέπει άμεσα τις συνέπειες του. Προϋπολογισμός που έρχεται να «διευκολύνει» την εφαρμογή του Νόμου 4009 εκεί που δεν τα καταφέρνει η Διαμαντοπούλου αφού λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης των ιδρυμάτων αυτά θα αναγκαστούν να επιβάλλουν δίδακτρα, να ζητήσουν εξωτερική χρηματοδότηση, να καταργήσουν τη φοιτητική μέριμνα. Είδη βλέπουμε εργαστήρια που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν όπως θα πρεπε, πειράματα που δεν μπορούν να τρέξουν, κομμένα συγγράμματα όπου δίνεται ο ένας τόμος και σε λίγο θα τον πληρώνουμε κι αυτόν.
Αντιλαμβανόμαστε πως όπως η επίθεση που δεχόμαστε είναι συνολική και πιο ολομέτωπη από ποτέ, εξίσου συνολική πρέπει να είναι κι η δική μας απάντηση. Γι' αυτό και θεωρούμε πως μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Με μέτωπο παιδείας-εργασίας μέχρι τη νίκη και την κοινωνική χειραφέτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου